Het bestaat wél

Soms geloof je er zelf niet meer in. Dat het leuk kan zijn op het werk. Dat er zoiets is als lekker werken.

Maar het bestaat wel, ik heb het laatst weer een paar keer meegemaakt. En niet alleen omdat ik zelf lekker op gang was, flow had. Nee, vooral omdat je met elkaar als collega’s even gelijkgerichte aandacht hebt, iets deelt.

Het klinkt bijna sentimenteel en als de overopgewekte peptalk uit de gemiddelde cursusfolder of het blije managementboek. En daar moet ik niks van hebben.

Maar als ik daar wat tegen heb, wat is dan het verschil tussen mijn ervaring en die foldertaal?

Misschien is er niet eens zoveel verschil. Behalve dan dat die folders en managementgoeroes er te makkelijk over doen. Zij poetsen te snel fundamentele verschillen op de werkvloer weg. In die folders bespeuren de blije managers al teamspirit, saamhorigheid en drive bij hun mensen terwijl in de kantines het onderlinge gekanker gewoon doorgaat. En dat vertrouw ik niet.

Want dat kenmerk heeft mijn flow wel: het is het plezier dat pas ontstaat nadat en doordat een heleboel verschillen tussen mensen zijn onderkend en er manieren zijn gevonden om daaraan recht te doen. Daar kun je samen, inderdaad, blij van worden. Het is dan in feite een soort gedeelde wijsheid die je vrolijk maakt.