Emmanuel Levinas, Schaamte en verandering, denkschaamte, lekker werken, organisatieverandering, communicatie, illusies, Joodse traditie, beelden, maakbaarheid, totalitarisme, geweld, management, vakmanschap, reflectie, de ander, pluraliteit
woensdag 5 januari 2011
Monseigneur Léonard
Dit is niet onschuldig meer. Het is opzettelijke vertroebeling van het debat als kardinaal Léonard naar aanleiding van de onthullingen van seksueel misbruik in de Belgische kerk komt aanzetten met schade die zal worden aangericht via opvoeding “door ouders van hetzelfde geslacht” of vatbaarheid voor genetische ziekten “omdat men via ivf-technieken verwekt werd”.
Er zijn momenten dat ik denk: religie en denken laten zich lastig combineren en als er door het aangaan van die combinatie verwarring ontstaat hoeft er helemaal geen kwade opzet in het spel te zijn. Het is gewoon heel lastig om de liefde voor een religieus idee niet te laten conflicteren met de gewone belangen en het gezonde verstand van aardse mensen. Mijn eigen ervaring is dat de Katholieke kerk met die spanning nooit zo handig is omgegaan. Ik snap best dat een man als Danneels daarmee in de knoop raakt, dat hoef je hem niet te verwijten.
Maar nu met Léonard is dat volgens mij anders. In zijn recente uitlatingen zijn er naar mijn idee moedwillige mystificatie en vervuiling van het denken in het spel. Tenminste zo noem ik dat als de kardinaal het misbruik door priesters beschouwt als niet anders dan het gemiddelde misbruik dat er in de samenleving voorkomt.
Immers, arbeidsorganisaties of opvoedingsinstituten waar dat misbruik plaats vindt verschillen van de kerk. Door de hoge pretenties van de kerk, het morele gezag dat ze claimt en de grote maatschappelijke macht die zij in België had zijn de effecten van het misbruik in de kerk van een extra gewicht.
Nog op een andere manier probeert Léonard de aandacht af te leiden van het morele falen in de eigen kerkelijke kring, en wel via het beproefde middel van de bankmakerij. Hij wekt angst – namelijk voor toekomstige morele chaos door toedoen van praktijken die de kerk niet welgevallig zijn zoals homohuwelijk en ivf. Op die manier gooit hij bewezen moreel verval van de kerk zelf op een hoop met hypothetisch toekomstig moreel verval. Ik noem dit vertroebeling van het denken.
Als dat niet aan gebrek aan intelligentie van Léonard geweten kan worden dan moet er wel een zekere kwaadaardigheid in het spel zijn. Dat gegeven lijkt me voor intelligente mensen die ook oprecht gelovig Katholiek willen zijn nog het moeilijkste om mee om te gaan.
Zie ook Verdwijntruc
Geen opmerkingen:
Een reactie posten