Zo was lange tijd het overheersende beeld van het Midden-Oosten in het Westen: dat van over het algemeen goedwillende, vreedzame, interessante bevolkingen met een kankergezwel in hun midden, namelijk Israël. Als mensen geen familie of vrienden in Israël hadden, gingen ze daar niet op vakantie, stel je voor. Bestemmingen als Syrië, Egypte, Saoedi-Arabië en de Emiraten waren wél interessant en geaccepteerd.
Dat het zo zwart-wit niet ligt is inmiddels voor de meeste mensen wel duidelijk geworden. Syriërs blijken in staat tot onderling geweld dat het vertrouwde Israëlisch-Palestijnse conflict in grofheid en omvang vele malen overtreft. Egypte betoont zich minder de natie van weldenkende, tolerante burgers dan zij en wij altijd gedacht hadden. Het beleeft steeds meer en bloederigere clashes tussen Moslims en Christenen en seculieren. En de primitiviteit van Saoedi-Arabië kiert door alle rijkdom heen.
Zo kan het gebeuren dat in de beeldvorming langzaam een andere foto komt bovendrijven. Die meer recente foto van het Midden-Oosten laat, naar mijn opvatting, over het hele gebied meer zwart zien en toont Israël waarschijnlijk wat meer in grijstinten.
Niet dat er in Palestina en Israël feitelijk veel veranderd is. De bezetting van de Westoever en de vernederingen die de Palestijnen moeten ondergaan zijn nog even schandalig en onacceptabel als ze waren. Maar de perceptie van het hele gebied is veranderd: er is minder sprake van aanduidingen in zwart en wit, er is meer gevoel voor verhoudingen gekomen en erkenning van de gewelddadigheid die over de volle breedte van het Midden-Oosten present is, met gevolgen voor alle bewoners van het gebied.
Natuurlijk, ook nu zijn er complotdenkers die Israël de schuld geven van alles, tot aan het gedrag van Morsi (of juist Sisi) en Assad (of juist de rebellen) aan toe. Maar waar het toerisme – afgezien van de jihadisten – naar Syrië en Egypte is teruggelopen of niet meer bestaat, neemt het aantal vakantiegangers naar Israël weer toe.
Zie ook Delegitimering, Voor en tegen Bennett en Kerk en Staat
Dag Naud,
BeantwoordenVerwijderenje uitgangspunt, de eerste twee alinea's, durf ik enigszins te betwijfelen..
Waar ik woon (niet in Nederland) had de bestemming 'Israël/Palestina' omzeggens 20 jaar geleden eveneel interesse ( genre cultuurreizen) als pakweg Egypte en Syrie. De binnenlandse problemen in Israël/Palestina sindsdien en de huidige problemen in de omringende landen zorgen nu inderdaad wel voor een verschuiving. De relatieve rust ondertussen in Israël zorgt ervoor dat deze bestemming intussen inderdaad opnieuw 'in de lift' zit, ondanks de diepe crisis in de toeristische sector én terwijl sommige omringende landen momenteel niet bezocht worden omwille van negatief reisadvies.
Misschien zou de vraag nu kunnen zijn : zouden vakantiegangers op die manier indirect voor een 'boost' kunnen zorgen in het vredesproces in Israël/Palestina? Dan wordt het plaatje van dat land misschien langzaam zandkleurig of zelfs helemaal wit...