Gaat Europa Israël achterna? (2)

De militarisering van Europa is meer dan alleen het op grote schaal uitrusten van legers en het opzetten van een eigen defensie-industrie. Het is ook de verwerving van een andere mentaliteit. Die nieuwe mindset gaat ervan uit dat oorlog een niet uit te bannen fenomeen is. Er zit een vijand, of meerdere vijanden, op je te azen, en het gevoel vat post: het is erop of eronder, het is wij of zij. En om te zorgen dat zij het niet worden is er veel geoorloofd om hen uit te schakelen.

Als dat niet goed lukt kom je in de greep van permanente angst. Dat is herkenbaar van de op militaire veiligheid ingestelde Israëlische samenleving. Voor zover het uitschakelen van de vijand wél slaagt treedt een andere dynamiek in werking: die van de oorlogsroes en overschrijding van humanitaire grenzen in de oorlog. Ook dat is zichtbaar in het huidige optreden van Israël.

Veilig beschermd door de Amerikaanse atoomparaplu dachten we in Europa dat we die ‘primitiviteit’ achter ons gelaten hadden. Maar je kunt er zeker van zijn dat, als wij op een zeker moment werkelijk blootgesteld worden aan een brute Russische potentaat, we meer op Israël zullen gaan lijken dan we zouden wensen of voor mogelijk houden. Om daar maat in te houden is nu al – naast de bijna overal enthousiast ontvangen omarming van het ontluikende Europese legergroen – mentale waakzaamheid geboden.

Zie ook Gaat Europa Israël achterna? (1).

Wil je commentaar geven of zien: klik op Gaat Europa Israël achterna? (2) en scrol naar beneden door.

Netanjahoe verklaart de oorlog aan de diaspora

Benjamin Netanjahoe is voor vier dagen de eregast van zijn Hongaarse ambtgenoot Viktor Orban. Sommigen zullen zich afvragen: hoe kunnen Netanjahoe en Orban zo innig zijn? Orban steekt de bewondering voor zijn fascistische en antisemitische voorganger Miklos Horthy niet onder stoelen of banken. En in zijn campagne tegen de Hongaars-Joodse filantroop Georges Soros maakt hij regelmatig gebruik van antisemitische stereotypen. Ik vertrouw hem voor geen cent. Voor Netanjahoe moet dat toch op zijn minst ongemakkelijk aanvoelen?

Maar daar staat voor de Israëlische premier veel tegenover. Hij deelt met Orban de voorliefde voor autocratisch regeren, en de weerzin tegen de internationale rechtsorde. In hun wereldbeeld is de toekomst aan sterke zelfbewuste natiestaten. Het feit dat Orban Soros in de ban doet kan Netanjahoe niet zoveel schelen. Dat kan hij natuurlijk niet hardop zeggen, want dan zou hij in het kamp van de antisemieten terechtkomen. Maar dat hij de diaspora niet ziet zitten blijkt wel uit de gretigheid waarmee hij graag aanslagen, zoals die van 2015 in Frankrijk, aangrijpt om te vertellen dat Joden gewoon in Israël thuishoren. 

Ik vertrouw Netanjahoe ook niet. Wat mij betreft verklaart hij met dit bezoek de oorlog aan de diaspora. Wie vertrouw ik eigenlijk wél?

Zie ook Sacks en Netanjahoe.

Wil je commentaar geven of zien: klik op Netanjahoe verklaart de oorlog aan de diaspora en scrol naar beneden door.