Joodse mensen

Het heeft iets ongemakkelijks: aan je niet-Joodse omgeving vertellen dat jij of je gezin in Israël op vakantie gaat. Het is alsof je je daarvoor moet verantwoorden tegenover mensen die niets met Israël hebben, je moet een barrière door. Meer zelfs dan wanneer je naar dictatoriaal geregeerde landen op vakantie gaat als Syrië of Bahrein.

Die besmuiktheid heeft wel iets weg - maar dan zijn de rollen precies omgedraaid - van de verlegenheid die ik soms bij mensen meen waar te nemen om het woord ’Jood’ te gebruiken. Liever dan over Joden heeft men het over Joodse mensen. Dat laatste geldt trouwens ook ten aanzien van Turken, ook in dat geval spreekt men liever van Turkse mensen.

De schroom met betrekking tot het woord ‘Jood’ gaat waarschijnlijk terug op een lang en beladen verleden. Daarin was oorspronkelijk het woord ‘Jood’ synoniem met een ongewenste en volgens het Christendom kwaadaardige vreemdeling. In een later stadium kwam daar nog een lading bij: die van slachtoffer geweest te zijn van een uitroeiingscampagne.

De eerst genoemde schroom heeft, althans bij mij, alles te maken met de bezettingspolitiek. Natuurlijk helpt het dan niet dat er regelmatig in zo’n klein hoekje van de krant wordt gemeld dat er weer 800 of 2400 huizen in Oost-Jeruzalem worden gebouwd.

Mijn oplossing daarvoor is: toch maar volhouden dat ook daar gewone mensen leven, hun hond uitlaten, televisieseries kijken en maken, in therapie gaan en hun werk doen. En tegen Bibi demonstreren voor meer sociale rechtvaardigheid en tegen de bezettingspolitiek.

Maar door de aanslagen vanuit de Sinaï moet het front zich weer sluiten en zijn de tentjes op de Rothschild Boulevard in Tel Aviv van de voorpagina’s verdreven. Zo gaat dat als je bedreigd wordt. Zelfs in het politiek correcte Noorwegen wilde men de eerste maand na de aanslag geen kritiek horen op de politie, al was daar alle aanleiding toe. Soms is alleen maar saamhorigheid geboden: ze krijgen ons er niet onder.

Noorwegen gaat nu wel zijn veiligheidsmaatregelen iets verscherpen. En het veiligheidshek langs de Sinaï wordt versneld afgemaakt. Hopelijk horen we daarna weer wat over de tentjes in Tel Aviv.

Zie ook Denkpolitie