Stereotypen

Soms ben ik er niet gerust op. Doet de (voormalig Christelijke) samenleving nu alle Christendom de deur uit, behalve de negatieve stereotypen die daarbij horen? Ik doel op het nieuwe verschijnsel van massale opvoeringen van het passieverhaal over het lijden en sterven van Jezus. De aankondiging vertelt ons dat de opvoering van The Passion dit jaar vanuit Rotterdam zal worden uitgezonden op Nederland 1 en grootser zal zijn dan vorig jaar. Toen keken er bij de uitvoering in Gouda bijna een miljoen mensen, maar door de inzet van nieuwe acteurs en artiesten en bekende (pop)nummers zal de uitzending van deze week veel spectaculairder zijn en nog meer kijkers moeten trekken.

Het is niet ondenkbaar dat door dit soort voorstellingen voor een groot publiek nieuw leven wordt geblazen in oude vooroordelen over Joden. Jezus’ boodschap was misschien wel vaag en een beetje vreemd, maar hij was toch de onschuld in persoon. En het was toch maar mooi de botheid van het Joodse volk waardoor hij uiteindelijk de dood vond.

Voor een grotendeels ontkerkelijkt publiek, dat blijkens peilingen nog nauwelijks weet waar het Christelijke paasfeest voor staat, wordt zo de vage notie in stand gehouden dat er met het Joodse volk iets niet in de haak is. Want vroeger gedroegen ze zich ook al niet zoals het hoort.

Het blijft iets ongemakkelijks houden om in de grote verhalen van anderen te figureren als de bad guy. Ook al zegt Jezus-vertolker Danny de Munk grootmoedig: “Het mooist vind ik de passage waarin Jezus bidt: ‘Vergeef het ze, het zijn maar mensen’. Dat hij zijn bloed heeft laten vloeien om ons te redden, zeg maar. Jezus was echt een prachtig persoon”.

Die anderen wat minder.

Zie ook Aaibaar leed