De auto(snel)weg was al nooit mijn favoriete plaats om te zijn, maar het wordt daar langzamerhand wel akelig ongezellig, op het unheimische af. Dat gevoel krijg ik door de steeds grotere aantallen brute zwarte bakbeesten met dreigend grijnzende roosters en glurende roofvogelogen aan de voorkant en geblindeerde ramen aan de achter- en zijkanten. Ze stralen afweer en agressie tegelijkertijd uit. Ze jagen me schrik aan, en dat lijkt ook precies de bedoeling te zijn. Wat willen we elkaar voor boodschap afgeven met die monsters?
Ik besef nu pas hoe lief autootjes er ooit uit konden zien. Ik denk aan Renaultjes Dauphine, of Volkswagens of de Toyota Starlet. Hopelijk beweegt de automodecyclus weer snel de andere kant op.
Wil je commentaar geven of zien: klik op Monsters en scrol naar beneden door.
Gelukkig bestaan ze nog! Zie links hiernaast een greep uit mijn verzameling oldtimer foto’s uit Amsterdam. Groet, Judith.
BeantwoordenVerwijderenBij een dik ik hoort ook een dikke auto.
BeantwoordenVerwijderenIk ben op zoek naar remedies voor je nostalgische bevlogenheid. De weg terug is zelden een remedie. Hogere belastingen voor grote bakbeesten zouden een middel kunnen zijn om creatievelingen te inspireren. Want die leuke kleine autootjes van vroeger waren toch groot genoeg om van alles te vervoeren. De 2CV bijvoorbeeld was extra interessant omdat hij nauwelijks harder dan 100 km/u kon rijden. Bovendien was het levensgevaarlijk in zo’n ding, vaak ook al bij 50 km/u. Dus een absoluut maximum van 100 op de snelwegen kan ook helpen. En een zware belasting op gewichten boven de 600 kg en 50 ok. Meer en beter OV helpt ook om wat meer ruimte te creëren op de weg voor traag bewegende voertuigen. Dan kan het een stuk leuker worden op de weg.
BeantwoordenVerwijderenok moet pk zijn
BeantwoordenVerwijderen