Dus de manager wint het altijd van de vakman, zou je zeggen.Toch is dat de vraag. Het blijkt mogelijk te zijn dat de manager, zonder iets te verliezen van zijn formele macht, geraakt wordt door verdriet van vakmensen en andere medewerkers. En dat hij beseft dat dat verdriet veroorzaakt wordt door zijn rationele plannen, hoe overwogen ook. Dat besef kan ruimte scheppen voor de afweging van verschillende rationaliteiten. Zoals Ger Groot het zegt: "...zien we wat mensen werkelijk doen, dan komen we nauwelijks een najagen van eigenbelang ten koste van alles tegen. Het vreemde is dat bijna niemand het voor die sociale inslag van mensen durft op te nemen, wanneer hem daar expliciet naar gevraagd wordt. Bijna ieder zal - bang om voor naïef te worden versleten - de nadruk leggen op het cynische aspect in het menselijk gedrag, dat daardoor van de weeromstuit als de waarheid daarvan beschouwd wordt".
Zie ook Kankerpitten en Zwarte zwaan
.jpg)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten