donderdag 3 juni 2010

Stappen


Heb ik nog wat toe te voegen aan alle commotie rondom de entering van het hulpkonvooi voor Gaza?

Ik geloof van niet. Als er ergens doden vallen of als mensen zich bedreigd voelen door tegen hen gerichte wapenarsenalen dan lopen de emoties onvermijdelijk hoog op. Het zou raar zijn als het anders was. Je kunt dan alleen maar hopen dat het niet verder uit de hand loopt.

Dit soort incidenten zal zich blijven voordoen. Zij zullen iedere keer opnieuw verstorend werken. Constructief denken over dit conflict is alleen maar mogelijk door de lange termijn erbij te betrekken. En door op korte termijn vertrouwenwekkende stappen te zetten, vooral dat.

Als vriend van Israël denk ik dan: wij kunnen gemakkelijk zo’n stap zetten, met een geweldige impact. We kunnen ons gewoon terugtrekken van de Westoever, we hebben daar immers niets te zoeken. Waarom doen we dat niet gewoon? Kom niet aan met veiligheidsredenen, want de imago-schade van de bezetting en de morele uitholling vormen - op den duur - een groter veiligheidsrisico.

Zie ook Te dom

Geen opmerkingen:

Een reactie posten