donderdag 5 februari 2015

Banenmachine


Het ziet ernaar uit dat de PvdA het slecht gaat doen bij de komende Statenverkiezingen. Daar worden allerlei oorzaken voor aangewezen zoals het verdwijnen van de traditionele achterban, de omhelzing van neoliberaal gedachtengoed en een te bestuurlijk imago.

Een bezwaar dat regelmatig naar voren wordt gebracht – trouwens ook tegen andere partijen – is dat de PvdA teveel zou fungeren als banenmachine. Wie het ver geschopt heeft in de partij zou alleen om die reden na verloop van tijd in aanmerking komen voor een bestuurlijke positie, bijvoorbeeld als wethouder of burgemeester.

Het zal best zo zijn dat dat mechanisme in een aantal gevallen mensen op posities gebracht heeft waar ze eigenlijk niet thuishoorden. Maar ik voel behoefte om ook eens te wijzen op de verdienstelijke kant van het kweekschool-mechanisme waarbij gevestigde partijen hun leden en kandidaten scholen in het politieke bedrijf.

Soms wordt namelijk naar mijn idee onderschat hoe groot de vormende waarde is van partijstructuren die al een tijd meegaan. Toen kwaliteit even schaars was – in het kabinet Balkenende I met LPF-ministers als Heinsbroek en Bomhoff – zagen we voor een moment hoe belangrijk de vorming is van politiek kader in een democratie.

Op dit moment hebben we, denk ik, behoorlijk veel bestuurlijke kwaliteit, en die is mede te danken aan de de gevestigde partijstructuren met zijn recruteringen, interne opleidingen en ervaringsplaatsen.

Om me te beperken tot huidige PvdA-prominenten: ik denk dat we in onze handen mogen knijpen met bestuurders als Asscher, Van der Laan, Timmermans, Aboutaleb en Dijsselbloem. Al slaat Varoufakis alles, dit is bepaald niet slecht voor een partij van 11 zetels.

Zie ook Listig

2 opmerkingen:

  1. Heinsbroek heeft nog altijd aspiraties. Hij acht zich geschikt voor de hoogste functies van BV Nederland. Inderdaad, een ongeleid projectiel, zelfs met zijn achtergrond van goede opleiding en status als diplomaat. Met dergelijke mensen schiet het niet op.
    Anderzijds: Asscher mag een bekwaam bestuurder zijn, hij draait wel lekker mee in de neoliberale sloopploeg van de VVD. En Timmermans gleed bijna uit zijn broek toen hij na de crash van de MH17 op tv vertelde over een slachtoffer dat een zuurstofkapje op had. Anders gezegd: hij is een heel ijdele man van wie nog maar moet blijken wat hij voorstelt op Europees niveau. Ik zie er nog geen radicaal in die de Bankensector tegen zich in het harnas durft jagen, om iets te noemen dat hard nodig is.
    Vooralsnog knijp ik mijn handen dus niet tevreden toe met deze heren van stand. En maken zij soms niet deel uit van wat de banenmachine wordt genoemd?

    Monk

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bij een interview met Dijsselbloem stond in zijn CV bij start loopbaan: lid PvdA. Het probleem van de partijstructuren en carrièrepolitici is, en dat heb ik meermaals aan den lijve ondervonden, dat het partijbelang en het persoonlijk belang prevaleert boven het publiek belang. Het leidt tot collectief duikgedrag, te weinig kritische houding (lief en aardig zijn voor elkaar, want we hebben elkaar straks weer nodig) en het wegmasseren van hoofdpijndossiers (of het er gewoon niet meer over hebben). Daardoor raakt de dienstbare overheid steeds verder uit het zicht en blijft het vertrouwen van de burger in ‚de politiek’ maar verder dalen.

    BeantwoordenVerwijderen