vrijdag 6 augustus 2021

Eindstrijd


Het is een aardige man, rabbijn Raphael Evers, dus over zijn persoon wil ik het niet hebben. Maar wel over zijn wereldbeeld, want dat vind ik op onderdelen nogal bizar. Het komt aan de orde in een recent interview met Evers in het Nieuw Israëlitisch Weekblad naar aanleiding van zijn aanstaande verhuizing naar Israël. 

De rabbijn vertelt daarin dat hij zich zorgen maakt over het toenemende antisemitisme in Europa, dat zich onder andere via social media voortdurend opdringt. “Er wordt veel gedaan aan antisemitismebestrijding, maar het haalt niets uit.” Bij die uitspraak kan ik me iets voorstellen, net als bij de dreiging vanuit Iran voor Israël waar Evers over spreekt. Maar de conclusie die hij daaraan verbindt is wel erg totaal: “Het lijkt wel alsof de hele samenleving aan het instorten is.”

En dat kan hij verklaren op basis van de Joodse geschriften, wanneer die spreken over Abrahams zoon Jismaël, de stamvader van de Moslims. Evers ziet het al beschreven in Genesis 16. God zegt daar dat Jismaël een wildeman onder de volkeren zal zijn. Evers: “Tot nu was de wereld ingedeeld in twee verschillende rijken: het westen was christelijk, het oosten islamitisch. Die twee waren gescheiden, maar in onze generatie zien we dat Jismaël overal is. Lees je de heilige teksten erop na, dan volgt er een eindstrijd waarin westerse en oosterse volken tegen elkaar strijden. In de Joodse staat zal het zwaartepunt liggen. Ik wil daar dan toch bij zijn. Er staat geschreven dat die eindstrijd maar heel kort zal duren, een paar minuten.”

Hoe wereldvreemd wil je het hebben? ‘De wereld’ opgebouwd te zien uit de componenten Christendom en Islam met het Jodendom daartussen laat zonder blikken of blozen hele continenten van beschaving buiten beschouwing, waaronder miljarden Chinezen, Indiërs en Afrikanen. 

Hoe narcistisch wil je het hebben? Jouw eigen volk met Jeruzalem als centrum tot middelpunt te maken van zowel de mondiale geografie (het zwaartepunt tussen Oost en West) als van de wereldgeschiedenis. 

De wereldvreemdheid en het narcisme van deze opvattingen stuiten me tegen de borst. Vanwege het megalomane en potentieel gewelddadige karakter van zulke fantasieën, maar ook vanwege het totale gebrek aan wetenschappelijkheid ervan. 

Ik weet niet in hoeverre deze opvattingen de pretentie hebben wetenschappelijk te zijn. Evers wijst graag op zijn academische titels ‘meester’ (in de rechten) en ‘doctorandus’ (in de psychologie) maar ik ben bang dat de wetenschappelijkheid in zijn benadering van de geschiedenis ver te zoeken is. Terwijl de ultieme test voor wetenschappelijkheid van veel uitspraken misschien wel ligt in de manier waarop historische feiten en ontwikkelingen erin worden weergegeven. Zorgvuldige benadering van het verleden, en dat het liefst wereldbreed, biedt de mogelijkheid om narcistische en wereldvreemde bias te vermijden.

Ik denk trouwens wel dat de Sjoa van wereldhistorische betekenis is, in de zin dat het een absoluut moreel dieptepunt van menselijk handelen vertegenwoordigt. Maar om vervolgens de hele wereldgeschiedenis om Israël heen te draperen? Dat grenst aan grootheidswaanzin, en vooral: het doet geen recht aan de rest van de wereld. 

Los daarvan: de kans op een klimaatapocalyps lijkt op dit moment groter te zijn dan die op de klassiek-bijbelse apocalyps.

Zie ook God en Psyche

Wil je commentaar geven of zien: klik op Eindstrijd en scrol naar beneden door.

4 opmerkingen:

  1. Heb je brieven aan Camondo al gelezen? Rav Evers geeft zijn religieuze motieven om naar ons Jeruzalem te verhuizen. Ik kan hem goed volgen. Het huidige modieuze multiculti en klimaat geneuzel zal de eindstrijd tussen Gog en Magog heus versnellen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Joyce, dan heb je toch meer gemeen met Gert-Jan Segers dan je denkt, afgaande op je reactie op Klimaat en leiderschap (volgende blogbericht). Segers' twitterreactie op het NIW-artikel was als volgt: "Zouden al die mensen die, als ik bericht over het groeiende antisemitisme, mij melden dat 'het op zich best erg is, maar Israël ook geen lieverdje is' dit artikel over rabbijn Evers alsjeblieft willen lezen? Dit stuk maakt me droevig en strijdbaar. Er staat een beschaving op het spel".
      Groet, Naud

      Verwijderen
  2. Lekker pittig, maar ik heb de neiging om je wat te scherp te vinden (oordelen met ’narcistisch’ en zo).

    Ik geloof zelf in alle openheid wèl dat de geschiedenis draait om Israel en haar Koning. Ik denk dat de ballingschap, al verbeeld in Jesaja 53, en de redding daaruit, Ezechiel 37 bv, de ‘Passacaglia’ van de wereldgeschiedenis straks zal blijken te zijn, God zij gedankt. Liefde die sterker is dan de terreur. De lijdende knecht des Heren, dat is Israel dat lijdt onder de brutaliteit van de volkeren, en, zo geloof ik, dat wordt ten volle belichaamd in haar Koning.... Maar er komt wel een Ezechiel 37... En die andere volkeren? Daar zie je het verhaal ook: er wonen straks meer christenen in China dan in de VS. Maar ze dragen daar die lijdende gestalte, Jesaja 53 wordt daar waar….. Terwijl een groot deel van de Westerse christenen (in de VS ook) misschien eerder aan de andere kant gezocht moeten worden, in de Passacaglia zitten zij aan de verkeerde kant…. Zou Evers niet ook zoiets kunnen bedoelen uiteindelijk? En zou dat niet meer respect verdienen, ook al zou je dat niet geloven? Ik ken het werk van Evers niet hoor, maar is het werkelijk alleen maar eschatologische projectie van bloeddorstig narcisme? Of zit er meer muziek in? Guus

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hoi Naud aardige kritiek;alleen het woord klimaatapocalyps lijkt mij onjuist.Het gaat om klimaatverandering en daar zijn er al vele van geweest ook lang voor er mensen op aarde waren.Lees het aardige boekje spiegelzee van salomon kroonenberg of extreem weer van jan buisman. Hartelijke groeten, Hans Koster

    BeantwoordenVerwijderen