In Amsterdam dacht men bij de gemeente van wel. Een aantal jaren geleden hadden ambtenaren geconstateerd dat er veel onderling wantrouwen was binnen het ambtenarencorps. Sommigen weigerden om met anderen te praten en er ging veel tijd en energie verloren met het rechtvaardigen voor anderen van wat men zoal deed. Om dat te veranderen werd er een gespreksmiddag georganiseerd voor het hogere kader met als thema: vertrouwen.
Nadat de deelnemers in groepjes met elkaar aan de gang waren gegaan stelde de gespreksleiding al snel verheugd vast dat er inderdaad over vertrouwen werd gepraat. De destijds net aangestelde gemeentesecretaris was nog Rotterdams genoeg om op te merken dat als het thema vertrouwen is, je toch wel mag verwachten dat de mensen het daarover zullen hebben. Maar in Amsterdam was dit kennelijk al heel wat.
Maar dan nog, klopt het uitgangspunt wel dat praten over vertrouwen vertrouwen oplevert? Was het maar zo simpel, denk ik dan. In veel gevallen is praten over iets hetzelfde als met een grote boog enthousiast - vooral enthousiast, zie foto - om de kern heen draaien. Tenzij je het gesprek goed opzet, de opzet streng bewaakt en de oogst goed vastlegt en bewaart; dan kun je wat winnen.
Inmiddels zorgen de bezuinigingen ervoor dat er minder gepraat wordt in Amsterdam. De magere jaren zijn aangebroken en het vele praten blijkt achteraf vooral een luxe verschijnsel te zijn geweest. Dat het grotendeels langs de kern is heen gegaan kan blijken uit het feit dat praten zonder vertrouwen nu in een aantal gevallen vervangen wordt door managen zonder vertrouwen, simpelweg top-down. Jammer dat de vette jaren niet beter benut zijn geweest.
Zie ook Ongevraagd advies, Ontleren en Soorten overleg
.jpg)
Posts
Haha: dit is het beste voorbeeld dat vertrouwen een WERKwoord is :)
BeantwoordenVerwijderen