Wat mijn weerzin wekt is het circus van derivaten en opgeklopte financiële constructies vanwege de compleet van de gewone economie losgezongen werkelijkheid die daar is ontstaan. En die vervolgens wel op verregaande manier de bezitsverhoudingen in de gewone werkelijkheid verstoort. Daar is iets fundamenteel mis.
Maar goed, toen ik onlangs las dat Amsterdam Londen overvleugelt als financieel centrum vond ik dat toch niet verkeerd. Niet alleen om het Oranje- en vooral Europa-chauvinisme wat bij mij dan ondanks alles de kop opsteekt, maar vooral vanwege de criteria die genoemd worden als redenen voor de verhuizing naar Amsterdam. Want dat zijn zinnige criteria.
Anders dan je zou denken bij het beeld van een financiële Bonanza hechten de spelers (banken en beleggingsmaatschappijen) belang aan goed toezicht, dus bij de keuze van een nieuwe vestigingsplaats speelt de aanwezigheid van goede regulering en toezichthoudende instanties een rol. Omgekeerd lijkt onze strenge bonuswetgeving geen obstakel te zijn.
Verder blijken, in weerwil van de cowboyreputatie van de financiële bedrijven, solide factoren als de bestendigheid van een land, de handelscultuur, het leefklimaat en goede (digitale) infrastructuur van groot belang te zijn voor de vestigingsbeslissing.
Niet verkeerd, denk ik dan. Het financiële Wilde Westen is misschien nog in de hand te houden.
Posts
Beste Naud,
BeantwoordenVerwijderenEen beetje laat, maar beter dan nooit reageer ik kort op jouw stukje over financiële instellingen en dan specifiek jouw opmerking over derivaten. Hoewel we het eens zijn over allerlei uitwassen in de financiële wereld, geldt dat wellicht niet voor derivaten. Zoals het woord al zegt, gaat het daarbij om afgeleide producten. Die wekken voor een buitenstaander allicht de indruk allemaal een hoog speculatief gehalte te kennen, maar in werkelijkheid bieden dit soort producten juist mogelijkheden die de risico’s van beleggers, dus ook pensioenfondsen, aanzienlijk verminderen. Zo dekken pensioenfondsen een belangrijk deel van hun renterisico af met zogeheten renteswaps. Zonder die derivaten zouden pensioenfondsen er nog aanmerkelijk slechter voorstaan dan ze doen. Deze swaps bieden namelijk de mogelijkheid om een groot deel van het vermogen in andere zaken te beleggen dan in staatsleningen waar je momenteel fors geld op toelegt. Ook kunnen beleggers via zogeheten put opties of futures hun aandelenrisico effectief afdekken zonder de hele portefeuille te verkopen. Met opties houd je het opwaarts potentieel goeddeels open terwijl je de kans op forse koersverliezen aanzienlijk verkleint. En met valuta termijncontracten dek je het risico van forse koersverliezen op bijvoorbeeld de dollar of het pond sterling af.
Kortom, derivaten zijn zeer nuttige instrumenten die zowel speculatief als constructief gebruikt kunnen worden. Daarin onderscheiden ze zich niet van allerlei andere producten in de wereld die positief of negatief kunnen worden ingezet.
En voor de rest heb je volkomen gelijk in je artikel. We hebben in Nederland verstikkende toezichtregels die iedere ruimte van fatsoenlijke organisaties wegnemen, een rigide centrale bank die de regels naar de letter uitvoert en politici zonder enig verstand van zaken. Dus alles wat je boven het maaiveld ziet, voldoet zeker aan de wet. Dat voorkomt veel ongelukken. Daarom hebben we in Nederland ook nooit problemen met witwassende banken of omvallende verzekeraars die eerst door De Nederlandsche Bank aan dubieuze Amerikaanse oplichters zijn verpatst. We moeten onze zegeningen tellen. Hartelijke groet, Philip Menco